Rangkuman Materi "Jenis-jenis Kasénian Daérah" Kelas 8 (semester 1)

RANGKUMAN

Matéri kelas 8 (Semester-1)

Bahasan “Jenis-jenis Kasenian Daérah”

1.    Arti kasenian daérah

Kecap kasenian asalana tina kecap dasar seni artina kaéndahan, tuluy diwwuwuhan ku rarangkén barung ka-an, jadi kasenian nuartina rupa-rupa seni. Jadi kasenian daérah nya éta rupa-rupa budaya anu boga nilai kaendahan nu aya di unggal daérah. Kiwari kecap kasenian ngalaman ngaheureutan makna, jadi rupa-rupa pagelaran budaya nu sok dieuyeug ku rupa-rupa kariyaan (raraméan) diwuwuhan kuayana alat musik, anu ngibing, anu nyanyi jeung sajabana.

2.    Jenis-jenis kasenian daérah

A.      Dumasar istilah musikna

1)      Rumpaka                       : kecap pinilih anu dipaké dina lagu

2)      Wirahma                       : irama

3)      Ngadangding               : nyususn karangan maké pupuh

4)      Nembang                      : ngawih

5)      Rampak sekar             : nyanyi babarengan

6)      Anggana sekar            : nyanyi sorangan

B.      Dumasar kana waditrana

1)      Gamelan degung (bonang, peking, panerus, jéngglong, kendang, suling, goong)

2)      Calung (calung melodi, calung penerus, calung bonang, calung goong, kesek)

3)      Kacapi (kacapi siter, kacapai gelung, kacapai rintik)

4)      Terebang

5)      Dogdog

6)      Tarompét

7)      Suling

C.      Dumasar kana jennis/ngarana

1)      Gondang

2)      Degung

3)      Kacapi suling (cianjuran)

4)      Jaipongan

5)      Réog

6)      Rudat

7)      Debus

8)      Tarling

9)      Kuda rénggong

10)   Ronggeng

11)   Sisingaan

12)   Tolay

13)   Cokék

14)   Rampak  gendang

15)   Tagoni

3.    Pedaran salah sahiji kasenian daérah

SISINGAAN (Singa Dépok)

Sisingaan téh salah sahiji jenis kasenian tradisional atawa seni pagelaran rakyat asal Subang anu dilakukeun ku arak-arakan dina bentuk hélaran. Pagelaranana bisa dipintonkeun dina acara nyunatan, kagiatan HUT Kamerdékaan RI, jeung kagiatan hari-hari besar séjénna.

Kasenian sisingaan dina sajarahna aya gantar kakaitanana jeung kaayaan rahayat Subang mangsa baheula nu dikawasa ku karajaan Walanda jeung Inggris. Sisingaan anu simbulna bonéka singa ngalambangkeun simbul karajaan Inggris, sarta budak anu naékan singa ngalambangkeun generasi ngora anu keur bajuang ngalawan kaum panjajah

Dina seni sisingaan aya unsur-unsur saperti: seni tari, olahraga (penca silat jeung jaipongan), seni karawitan, seni sastra, jeung busana. Kabéh unsur gumulung tur silihdeudeul ngawangun hiji tari jeung lagu anu mindeng ditambahan ku gerak akrobat anu ngawangun formasi kawas standen.

Alat-alat anu digunakeun dina pagelaranana ngawengku: gotongan sisingaan, tarompét, ketuk, kempul, goong, jeung kecrék. Pakéan pamaénna ngagunakeun pakéan adat Sunda saperti calana kamprét, iket, beubeur, baju takwa, jeung maké sapatu “kelenci”. Ari anu numpakan sisingaanana biasana budak sunat anu maké pakéan sunatan.
Sacara étimologis, sisingaan asal kecapna tina “singa”, nyaéta wangun gotongan anu mirupa singa. Ku naon kudu bentuk singa? Béjana, singa téh sato anu ngalambangkeun kagagahan, kawani, jeung kakuatan.

Ceuk katerangan ahli seni (seniman), seni sisingaan munggaran gelar dina taun 1957 di Désa Cihérang, kira 5 kilométer béh kiduleun Kota Subang. Tuluy mekar ka wewengkon Cigadung jeung wewengkon séjénna di sabudeureun Kota Subang. Tokoh-tokoh anu boga jasa nepi ka kasenian Sisingaan kawentar téh di antarana Ki Demang Ama Bintang, Ki Rumsi, Lurah Jani, Mama Narasoma, jeung Ki Alhawi.

Nepi ka ayeuna, kasenian sisingaan geus mekar pisan tur kacatet aya kira 165 grup kalawan jumlah senimanna 2.695 seniman. Kamekaranana tétéla henteu ngan ukur di wewengkon Subang, tapi geus nerekab ka wewengkon Kabupatén Bandung jeung Sumedang.
Ku lantaran kamekarana siga kitu, keur ngamumulé ieu seni, Pamaréntah Kabupatén Subang teu weléh ngayakeun féstival sacara maneuh jeung mromosikeun ka tingkat propinsi jeung nasional, pangpangna di kalangan pamaréntah jeung dunya bisnis.